குறையொன்றுமில்லை

உதயசங்கர்

 

அறைக்குள் வளர்ந்ததொரு தொட்டிச்செடி

தன் தலைக்குமேல் பூசிய வெளிர்நீலநிறத்தையே

காமுற்றது வானமென

நீர்த்தெளிப்பானால் நனைந்த வேர்நாவுகளால்

முயங்கியது தொட்டியின் மண்ணை

நிதமும் வண்ணமயமாய் பூத்து

சிரிக்க வைத்தது எஜமானனை

ஏறத்தாழ மகிழ்ச்சியின் சிகரத்தில்

வீற்றிருந்தது 

ஆனால் ஒருபோதும் ஒருவண்ணத்துப்பூச்சியோ

ஒரு தேன் சிட்டோ

தன் மீதேன் அமரவில்லை

என்று மட்டும் புரியவேயில்லை

மற்றபடி குறையொன்றுமில்லை.