எத்தனையோ முறை சொல்லியும்
எனக்கான தேநீரில்
எப்போதும் நீங்கள் சர்க்கரையைச் சேர்த்து விடுகிறீர்கள்
மற்றபடி
தயாரிப்புமுறையில் குறையில்லை
சிலவேளைகளில்
பிறவிப்பெருங்கடலை நீந்தி முடித்த
எறும்புகள் சில மிதந்து கொண்டிருக்கலாம்
சிலவேளைகளில் தேயிலையின் துவர்ப்பு கூடி
தொண்டையில் யுத்தம் நடத்தலாம்
சிலவேளைகளில்
தேயிலையின் அடையாளமே
தெரியாமலும் இருக்கலாம்
ஆனால் தோழரே
எத்தனையோ முறை சொல்லியும்
எனக்கான தேநீரில்
எப்போதும் நீங்கள் சர்க்கரையைச் சேர்த்து விடுகிறீர்கள்
உலகத்தை ஒரு சுவை இரண்டாகப் பிரிப்பதை
புரிந்து கொள்ளவில்லை நீங்கள்
சர்க்கரைச்சிலுவையைச் சுமந்துக் கொண்டு
திரிகிறேன் நான்
சிலுவையில் அறையப்படும் நாளை
எதிர்பார்த்து
உயிர்த்தெழும் அதிசயத்தில் நம்பிக்கையில்லை
யாரும் காப்பாற்ற வருவார்களென்று
கனவு காணவும் இல்லை
எனக்குத் தெரிகிறது என்
கல்வாரி மலையுச்சி
என் நாவில் ஒரு துளி மதுரம்.
என் கண்ணில் ஒரு துளி உப்பு.
sarkarai siluvaiyai naanum than sumakiranae.ungalukku mattum eppadi siluvaiyilirunthu kavithai?yungal aelimaaikku vanakkam
ReplyDeleteநன்றி.
Delete"சர்க்கரைச்சிலுவையைச் சுமந்து கொண்டு
ReplyDeleteதிரிகிறேன் நான்”
பெரும் வலியை இயல்பாக தருகிறது கவிதை.
அதை ஏற்றுக் கொள்ளும் மனதின் பக்குவம் போல.
நன்றி
Deletepainful poem-durai
ReplyDelete