உதயசங்கர்
தொலைந்து போனவர்கள்
சாத்தியங்களின் குதிரையிலேறி
வனத்தினுள்ளோ
சிறு புல்லினுள்ளோ
கடலுக்குள்ளோ
சிறு மீனுக்குள்ளோ
மலையினுள்ளோ
மரத்திலுறைந்தோ
எங்கோ
எப்போதோ
எப்படியோ
தொலைந்த பின்னும்
ஆற்று மணலைப் போல
கதைகளாகத் திரும்புகிறார்கள்
கொலையுண்டதாகவோ
நோய்வாய்ப்பட்டதாகவோ
பெரும்பணக்காரனாகவோ
ரவுடியாகவோ
பிச்சையெடுத்துக் கொண்டோ
சாமியாராகவோ
காமாந்தகனாவோ
பைத்தியக்காரனாகவோ
அகதியாகவோ
போராளியாகவோ
தியாகியாகவோ
வேற்று நாட்டிலோ
வேற்று ஊரிலோ
எண்ணற்ற கதைகளாக
கலந்து விடுகிறார் காற்றில்
உயிருடன் இருந்தாலும்
மரணித்திருந்தாலும்
யாரும் விடை காணமுடியாத
யாருக்கும் விடை தெரியாத
கதைகளை எழுதிய எழுத்தாளராகி
என்றும் புதிராய்
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்.
ஆனால்.
ஆசைப்பட்டாலும்
அத்தனை சுலபமில்லை.
தொலைந்து போவது
அருமையான கவிதை !!! இப்படித் தான் புதிர்க் கதைகள் தோன்றி இருத்தல் வேண்டும் !!!
ReplyDeleteஅருமை.
ReplyDeleteநன்றி.