உயிர்ச்சுவை

உதயசங்கர்

வெயில் பொழியும் என் முற்றம்

நீருக்காய் வாய் தவிக்கும் தவிட்டுக்குருவி

என் சன்னல் வழி மேகம் வந்து

என்னை எழுப்பியது

நீரும் உணவும் வைத்திருக்கிறேன்

இருக்கின்ற இடத்தை விட்டு

எல்லா இடங்களிலும் தத்தித் தாவுகிறாய்

நிழல் தேடி அலைகிறாய்

பயப்படத் தேவையில்லை

நானும் வேடனில்லை

என் அன்பு ஒரு துளி தான்

ஆனாலும் அது என் அன்பு

வேறு யாருடையதைப் போலுமில்லாத

என் அன்பை ருசித்துப் பார்

என் உயிரின் சுவை தெரியும்.