யாரும் அழைக்காத அலைபேசி

உதயசங்கர்

 

யாரும் அழைக்காத அலைபேசியைச்

எப்போதும் சுமந்து திரிகிறேன்

நான் அழைக்கும் அழைப்புகளெல்லாம்

எனக்கே திரும்பி வருகின்றன

எங்கோ முட்டி மோதி

எப்போதாவது வரும் அழைப்பில்

கொஞ்சும் விளம்பரப்பெண்குரல்

என் தனிமையின் ரகசியத்தை

மற்ற பெண்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள

அழைத்துக் கொண்டேயிருக்கிறது

தனிமையின் போதையைத் துளித் துளியாக

அருந்திக் கொண்டிருக்கிற

என் குகை வாழ்க்கை

எப்படி தெரிந்தது அவளுக்கு என்று வியந்தபடி

சந்தேகத்தோடு

நான் வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

யாரும் அழைக்காத என் அலைபேசியை

அதுவும் வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது

என்னை.