பெருமணல்வெளி
கொடுஞ்சூறைக்காற்று
ஒவ்வொரு அங்குலநிலத்திலும்
தண்ணீரின் தடம் தேடி
தவிக்கும் உயிர்
வழியெங்கும் தாகம் உறிஞ்சி
மீதமான மனிதச் சிதிலங்கள்
அதோ ஒரு சுனையின் கண்
உயிரைக் காலில் கட்டியிழுத்து
ஒவ்வொரு அடியாய் ஊர்ந்து
வெடித்த உதடுகளில்
உயிர் தவித்து நிற்க
சுனையில் ஊறிய கடைசிச் சொட்டும்
மரணமாக இருந்தால்
என்ன செய்வீர்கள் நீங்கள்
பாலைப் பிசாசாகிக் காத்திருக்கிறேன்
உங்களை எதிர்நோக்கி
அருமை.
ReplyDeleteநன்றி.
ReplyDeleteநல்ல கவிதை. வாழ்துக்கள் தோழர்.
ReplyDeleteநன்றி!
Delete