எங்கள் தாத்தாவின் காலத்தில் ஒரு மலை இருந்தது

உதயசங்கர்

 

மலையொன்று இருந்தது

எங்கள் தாத்தாவின் காலத்தில்

மலையொன்று இருந்தது

கம்பீரமாய் வண்ணங்கள்

ஒளிவீசும் வானவில் கனவைப்போல

கடினசித்தமாய் எழுந்து நிற்கும்

காதலின் உறுதியைப் போல

பூமிவரலாற்றை எழுத முனைந்த

பேனா முனை போல

உவந்து அமிர்தம் சுரக்கும்

இயற்கையின் முலை போல

மலையொன்று இருந்தது

எங்கள் தாத்தாவின் காலத்தில்

மலையொன்று இருந்தது

ஒரு நாளிரவு

மைதாஸின் விரல் நீண்டு வந்து

மலையைத் தொட்டது

மின்னல் கணத்தில் மறைந்தது மலை

அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருக்கிறது

நகரத்து வீடுகளில் மலையின் பிரேதம்

எங்கள் தாத்தாவின் காலத்தில் ஒரு மலை

இருந்ததைச் சொல்ல

நாங்கள் அதைக் கொன்று புதைத்ததைச்

சொல்ல.